ik kijk mijn ogen uit
mooi licht
weer of geen weer
van 's morgens vroeg 
tot 's avonds laat
krachtig
lichtvoetig
een lust voor het oog
kinderjaren

harmonische schijn
geen zelfbeklag
niet helemaal onschuldig
bevrijd worden

wat is levenskunst ?
bindende thema's
bouwwerken kunnen instorten
vrij maar eenzaam
ik kijk mijn ogen uit

wat is het moment ?
herinneringen
aan hoe het was
wat ik niet kan weten
het is gissen

waar is het midden ?
waar was ik ?
wat ontdek ik ?
wat is mijn antwoord ?
wat zijn mijn motieven ?
wat begrijp ik [niet] ?

fragiele stabiliteiten
extra dimensies

niet alles is mooi
niet alles hoeft even mooi te zijn
you gotta move
in een maalstroom
hoever durf ik te gaan
omringd door hekken
vasthouden aan cultuur ?

niet alles is mooi
wordt opzettelijk
maar niet duidelijk
het blijft een uitdaging
geen structuur
nachtmerrie

uit een systeem treden
bloemen op stenen
pleased to meet you
niet alles hoeft mooi te zijn

doorbraak forceren
obstakels opruimen
ongeacht wat de gevolgen zijn
niets overslaan
een duidelijk plan
de essentie

er zijn aanwijzingen
niet verder nadenken
dolen
naturel
alle kleuren verenigd in zwart
lijden aan herinneringen
verlangen om door te gaan
wat is wezenlijk ?

het is bizar
iets moois maken
wat anderen mooi vinden

een punt in de tijd

verwoesten
extreem
niet meer doen
wat dan ook

eigenheid
it meant so much
eigenheid
quite mad
eigenheid
tegenklank
constructieve spanning
niet onverschillig raken

onbekommerd
ondoelmatig leven
het onvoorziene

vaal blauwe linker armleuning tegenover me vaal verschoten roze stoffen beklede zitting en rugleuning uit de donkerbruine lederen tas die op de linker zitplaats staat steekt rechts de kop van onze kaninchen teckel sofie ontspannen leunend op de stevige rand de neus raakt de rechteronderarm net naast de omgeslagen mouw van merel’s beige jasje verder naar rechts een zilveren armband dan de linkerhand die de rechter bedekt aan de ringvinger een ring met lapis lazuli steen een bewerkte gouden ring aan de pink rood gelakte nagels het uitzicht wordt hier overgenomen door een ovaal kunststof roze zwart gespikkeld leeg tafelblad dat vanaf het treinraam naar voren steekt  mijn linkerhand met het notitieboekje steunt op de rand op ongeveer vijftig centimeter van merel’s hand aan de overkant mijn rechterhand leunend rechts onder op het notitieboekje een gele balpen bedrukt met zwarte letters tussen duim en wijsvinger schrijft de woorden

Draaibare tafel grijs blauw gemêleerd formica rechts naast me een grijs kussentje waartegen ik leun zittend op een eveneens grijze kussen ongeveer twee meter lang vijftig centimeter breed aan de overkant van de tafel die met zijn lange kant overdwars gedraaid staat waardoor de korte zijde dichtbij is aan de overkant een identieke bank daar staat recht tegenover me een met verschillende tinten groen bedrukte boodschappentas verticaal staat er met witte letters rosée op links van mij twee plastic tasjes de een geel de ander wit verder naar links aan het eind van het bankje een raampje van ongeveer vijftig bij vijftig centimeter dat uitziet op de autoweg die zich van onder de bank ontrolt witte strepen een ononderbroken witte lijn markeren de asfalt rijbaan rechts ervan de groene middenberm grijze vangrail af en toe een auto die voorbij rijdt lichten aan meer naar rechts nog een raampje met de zelfde afmeting dat zicht geeft op de tegenovergestelde richting van de autoweg vangrail groene middenberm witte strepen ononderbroken witte lijn grijze lucht

creme wit grijs en zwart geblokte deken met rode en zwarte smalle banen over de lengte en breedte hangt eenmaal in de lengte gevouwen over de rechter leuning van het tweezitsbankje met creme witte kunstleren kussens in zwart metalen buisframe mijn linker zwartleren schoen raakt met de rechter zijkant van de neus de linker verticale voorkant van het  frame

vaal blauwe linker armleuning tegenover me vaal verschoten roze stoffen beklede zitting en rugleuning uit de donkerbruine lederen tas die op de linker zitplaats staat steekt rechts de kop van onze kaninchen teckel sofie ontspannen leunend op de stevige rand de neus raakt de rechteronderarm net naast de omgeslagen mouw van merel’s beige jasje verder naar rechts een zilveren armband dan de linkerhand die de rechter bedekt aan de ringvinger een ring met lapis lazuli steen een bewerkte gouden ring aan de pink rood gelakte nagels het uitzicht wordt hier overgenomen door een ovaal kunststof roze zwart gespikkeld leeg tafelblad dat vanaf het treinraam naar voren steekt  mijn linkerhand met het notitieboekje steunt op de rand op ongeveer vijftig centimeter van merel’s hand aan de overkant mijn rechterhand leunend rechts onder op het notitieboekje een gele balpen bedrukt met zwarte letters tussen duim en wijsvinger schrijft de woorden

ficties ontmaskeren
een intern proces
heerlijk om naar huis te gaan
aan de andere kant
wil ik het meemaken

verschillende stemmen
die meedogend
de dingen veranderen
een intern proces

een idee volgen
waar komt het vandaan ?
wat is de opdracht ?
niemand vraagt er om